معیارهای ارزیابی

در تمامی عملیات بینایی ماشین و دیگر شاخه های هوش مصنوعی بدلیل آنکه انسان در برگرداندن خروجی  هیچگونه مداخله ای ندارد، بایستی خروجی کار با پارامترهایی سنجیده شود تا نرخ خطا و دقت بازیابی مورد سنجش قرار گیرد و بدینوسیله عملکرد سیستم مورد ارزیابی قرار گیرد، از این رو 4 پارامتری که در تعیین دقت و خطای عملکرد نقش مهمی را ایفا می کنند در اینجا باختصار شرح داده شده است:

TN: این مقدار بیانگر تعداد رکوردهایی است که دسته واقعی آنها منفی بوده و الگوریتم دسته‌بندی نیز دسته واقعی آنها را بدرستی منفی تشخیص داده است.
FP: این مقدار بیانگر تعداد رکوردهایی است که دسته واقعی آنها منفی بوده و الگوریتم دسته‌بندی دسته آنها را به اشتباه مثبت تشخیص داده است.
FN: این مقدار بیانگر تعداد رکوردهایی است که دسته واقعی آنها مثبت بوده و الگوریتم دسته‌بندی دسته آنها را به اشتباه منفی تشخیص داده است.
TP: این مقدار بیانگر تعداد رکوردهایی است که دسته واقعی آنها مثبت بوده و الگوریتم دسته‌بندی دسته آنها را بدرستی مثبت تشخیص داده است.

شکل زیر نمونه ای از FN و FP را نشان می دهد.

از این رو نرخ دقت بازیابی و همچنین نرخ خطا به ترتیب  از روابط 1 و 2 محاسبه می شود:

کتاب برنامه نویسی موازی با کودا

 
استفاده از توان محاسباتی رایانه‌ها در تحقیقات علمی و فعالیت‌های دانشگاهی، مراکز تحقیقاتی و شرکت‌های تجاری، کاربرد روزافزونی پیدا نموده است؛ ازاین‌رو نیاز به پردازش سریع‌تر افزایش یافته و به یک نیاز اساسی تبدیل شده است. سرعت کامپیوترهای شخصی کنونی نسبت به اجداد خود به‌طور سرسام‌آوری افزایش یافته است اما علیرغم وجود این موضوع باز جوابگوی نیازهای مطرح‌شده نیست. ازجمله عرصه‌هایی که احتیاج به کامپیوترهایی با سرعت پردازش بسیار بالا دارند می‌توان به برنامه‌های شبیه‌سازی در تحقیقات هسته‌ای، نانو فناوری محاسباتی، برنامه‌های پیش‌بینی وضعیت هوا، برنامه‌های فیلم‌سازی کامپیوتری، برنامه‌های ساخت انیمیشن حرفه‌ای و بسیاری از زمینه‌های مختلف دیگر که همگی به‌سرعت پردازش بسیار زیاد نیاز دارند تا در یک زمان مناسب به نتیجه برسند اشاره کرد. یک راه‌حل برای این معضل، استفاده از سوپرکامپیوترها است. درست است که سرعت پردازش سوپرکامپیوترها بسیار بالاتر از کامپیوترهای شخصی است اما استفاده از آن‌ها در همه موارد مقرون‌به‌صرفه نیست؛ ضمن آن‌که این فناوری در انحصار بعضی از کشورهای توسعه‌یافته است و سایر کشورها از دسترسی به این تجهیزات استراتژیک محروم هستند. راه‌حل دیگر در دستیابی به سرعت پردازش بسیار بالا، استفاده از روش پردازش موازی است. به بیان ساده در این روش چند پردازنده (در اینجا منظور پردازنده‏های گرافیکی) معمولی با همکاری یکدیگر به اجرای یک برنامه می‌پردازند که طی این همکاری، برنامه با سرعت بالاتری اجرا می‌شود. به عبارت دیگر، پردازش یا محاسبه‏ی موازی، شکلی از پردازش است که در آن دستورالعمل‌های بسیاری در یک زمان و به صورت هم‌زمان انجام می‌شوند و بر اساس این اصل اجرا می‌شوند که مسائل بزرگ را اغلب می‌توان به مسائل کوچک‌تر تقسیم نمود که سپس باهم و به‌صورت موازی اجرا شوند.